team admin

“บ้านเสมอ” โดย มูลนิธิเพื่อสิทธิความหลากหลาย (FAIR) คืออีกหนึ่งสถานที่ปลอดภัยในการให้คำปรึกษาเพื่อออกแบบและสร้างสภาวะ Well-being ที่มีคุณภาพให้กับผู้รับบริการ โดยมีบริการต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง ตั้งแต่บริการสุขภาพจิต โดยมีนักจิตวิทยาให้บริการ ด้วยการประเมินความเสี่ยงต่อภาวะทางสุขภาพจิต การให้คำปรึกษา และการทำกิจกรรมเสริม Well – being สำหรับผู้ถูกละเมิดสิทธิ รวมถึงผู้ใช้สารเสพติดและครอบครัว ประวัติของ มูลนิธิเพื่อสิทธิความหลากหลาย มูลนิธิเพื่อสิทธิความหลากหลาย คือ องค์กรพัฒนาเอกชนสาธารณประโยชน์ ที่ไม่แสวงกำไร ดำเนินงานด้วยการตระหนักถึงความหลากหลาย (diversity) ของมนุษย์บนโลกใบนี้ และมุ่งมั่นที่จะทำให้เกิดความเสมอภาค (equity) จึงได้นำสิทธิความหลากหลาย (inclusion rights) มาเป็นคุณค่าหลักที่องค์กรยึดถือและใช้นำการขับเคลื่อนเพื่อสร้างสังคมที่เคารพความแตกต่างหลากหลาย ไม่เลือกปฏิบัติ ซึ่งได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการในวันที่ 5 มีนาคม 2567 เดือนแห่งการยุติการเลือกปฏิบัติสากล โดยมีเป้าหมายในการดำเนินงาน เพื่อสนับสนุนให้รัฐบาลปฏิบัติตามหน้าที่ด้านสิทธิมนุษยชน 3 ประการ ภารกิจของมูลนิธิ เน้นตามวัตถุประสงค์ 4 ส่วนดังต่อไปนี้ สร้างสังคมที่เสมอภาคเคารพความแตกต่างหลากหลาย ไม่เลือกปฏิบัติ Well-being คืออะไร ? Well-being ในภาษาไทย

ด้วยความตระหนักถึงความท้าทายด้านสุขภาพและสิทธิที่ประชากรกลุ่มความหลากหลายทางเพศต้องเผชิญ การก่อตั้ง สมาคมฟ้าสีรุ้ง แห่งประเทศไทยในปี พ.ศ. 2546 ได้สะท้อนถึงพลังแห่งความร่วมมือ และความมุ่งมั่นในการสร้างการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกให้แก่สังคมไทย แนวคิดชื่อ “ฟ้าสีรุ้ง”“ฟ้าสีรุ้ง” หมายถึง ฟ้าที่มีสายรุ้งพาดหลังพายุฝนผ่านไป เสมือนสังคมที่ผ่านช่วงเลวร้ายเป็นสังคมที่ผ่านการแก้ไขปัญหาด้านต่างๆ แล้ว ประวัติของ สมาคมฟ้าสีรุ้ง ย้อนรอยไปในช่วงต้นทศวรรษ 2540 เมื่อมีรายงานผู้ติดเชื้อเอชไอวีและผู้ป่วยเอดส์รายใหม่ในกลุ่มกะเทย และชายรักชายเพิ่มสูงขึ้นอย่างน่าวิตก แต่กลับขาดแคลนการดำเนินงานเพื่อรองรับปัญหาดังกล่าว จึงนำไปสู่การรวมตัวของอาสาสมัครในการให้ความรู้ด้านการป้องกันการติดเชื้อ ต่อมาได้จัดเสวนาปัญหาด้านเพศที่สำคัญในปี 2542 ซึ่งนับเป็นจุดเริ่มต้นของ “ชมรมเส้นทางสีรุ้ง” หลังจากนั้น ชมรมฯ ได้ระดมความคิดเห็นจากชุมชนต่างๆ และกำหนดทิศทางการทำงานเพื่อแก้ปัญหาสุขภาพและส่งเสริมคุณภาพชีวิตที่เท่าเทียม พร้อมเปลี่ยนชื่อเป็น “กลุ่มฟ้าสีรุ้ง” ในปี 2543 และ “องค์กรฟ้าสีรุ้งแห่งประเทศไทย” ในปี 2544 ตามลำดับ อีกหนึ่งผลงานสำคัญคือการสำรวจความชุกการติดเชื้อเอชไอวีในกลุ่มชายรักชายในกรุงเทพฯ ครั้งแรกในปี 2546 ซึ่งพบอัตราการติดเชื้อสูงถึงร้อยละ 17.8 ทำให้เกิดการตื่นตัวอย่างกว้างขวางและเป็นแรงผลักดันให้องค์กรต่างๆ ในประเด็นนี้เกิดขึ้นมากมาย จนนำไปสู่การจดทะเบียนเป็น “สมาคมฟ้าสีรุ้งแห่งประเทศไทย” อย่างเป็นทางการในปีเดียวกัน วิสัยทัศน์ “VISION” LGBTIQN+ ในประเทศไทยต้องมีคุณภาพชีวิตที่ดี ได้รับสิทธิและมีส่วนร่วมในสังคมอย่างเสมอภาคและเท่าเทียมโดยปราศจากการตีตราและเลือกปฏิบัติ พันธกิจ